Syndrom sztokholmski to psychologiczny fenomen, w którym osoba, która jest ofiarą porwania lub jest w inny sposób przetrzymywana przeciwko swojej woli, zaczyna odczuwać sympatię, lojalność lub pozytywne uczucia wobec swojego oprawcy. Zjawisko to zostało nazwane po słynnym przypadku porwania w Sztokholmie w 1973 roku, kiedy to zakładnicy zaczęli bronić swoich porywaczy.

Syndrom sztokholmski jest złożonym mechanizmem obronnym, który może wystąpić, gdy osoba jest wystawiona na intensywny strach i stres, a jednocześnie jest zależna od swojego oprawcy pod względem przetrwania. Może to prowadzić do silnej emocjonalnej więzi z oprawcą, która może trwać nawet po zakończeniu sytuacji przetrzymywania.

Ważne jest zrozumienie, że syndrom sztokholmski nie jest winą ofiary. Jest to reakcja na ekstremalne i traumatyczne okoliczności, które są poza kontrolą ofiary. Jeśli podejrzewasz, że ty lub ktoś inny może doświadczać syndromu sztokholmskiego, ważne jest, by poszukać pomocy u specjalistów.