Nefiracetam jest środkiem nootorpowych z grupy racetamów, czyli krewniaków klasycznego piracetamu. Działa prokognitywnie, poprawia pamięć. Jest jednym z tych środków nootropowych, przy których warto wstępnie oszacować potencjalny bilans korzyści i strat.

Skutki uboczne nefiracetamu

W badaniu na pieskach rasy Beagle stwierdzono uszkodzenie jąder i zaburzenia hormonalne w wyniku przyjmowania nefiracetamu. Już po 4 godzinach od podania pojedynczej porcji zauważono spadek testosteronu w jądrach. Po tygodniu zauważono spadek testosteronu we krwi z jednoczesnym wzrostem estradiolu, nie zmieniał się za to poziom LH i FSH. Po 4 tygodniach dnotowano zmniejszoną ruchliwość plemników i większą ilość uszkodzonych komórek. Badanie histopatologiczne jąder przeprowadzone po 4 tygodniach wykazało umiarkowaną i ciężką atrofię zarodkową przy obu zastosowanych dawkach, odpowiednio 180 i 300 mg/kg dziennie. Badacze sugerują, że spadek testosteronu wynika z zaburzenia konwersji na linii progesteron -> testosteron w komórkach Leydiga w jądrach.

Dawki były wysokie i w badaniach na ludziach z odpowiednio mniejszymi dawkami nie zauważono podobnych efektów, jednak tych badań nie było tak dużo i dają one pewności, że np u osób z predyspozycjami nic złego się nie stanie. Badania, które jednoznacznie określi czy nefiracetam szkodzi ludzkim jądrom raczej się nie doczekamy, bo kto by się mu poddał?!

Osobiście uważam, że w obliczu wysokiej dostępności innych środków o podobnej specyfice działania, które są bezpieczne i nie ma żadnych przesłanek co do podobnej toksyczności, jest to wystarczającym powodem by z nefiracetamu zrezygnować.

Shimomura K et al. „Testicular toxicity induced in dogs by nefiracetam, a neutrotransmission enhancer.” Reprod Toxicol. 2004 May;18(3):423-30.