Kora mózgowa to najbardziej zewnętrzna warstwa mózgu i składa się z istoty szarej. Jest pokryta łuskowatym pasmem białka zwanym skorupą. Kora mózgowa jest odpowiedzialna za wyższe funkcje poznawcze, takie jak język, pamięć i funkcje wykonawcze. Jest również odpowiedzialna za przetwarzanie informacji sensorycznych z ciała.
Kora mózgowa — stara i nowa
Kora mózgowa dzieli się na dwie części: korę starą i nową. Stara kora odpowiada za bardziej podstawowe funkcje, takie jak kontrola motoryczna, podczas gdy nowa kora odpowiada za bardziej złożone funkcje, takie jak myślenie, planowanie, podejmowanie decyzji. To właśnie nowa kora stanowi zdecydowaną większość powierzchni kory mózgowej. Kora mózgowa zawiera miliardy komórek nerwowych ułożonych w specyficzny sposób, aby umożliwić komunikację między różnymi częściami mózgu.
Uszkodzenie i zanik kory mózgowej
Uszkodzenie kory mózgowej prowadzi do jej degeneracji i stopniowego zanikania. Zanik kory mózgowej to utrata neuronów oraz połączeń między nimi. Jest konsekwencją m.in. fizjologicznych procesów starzenia się organizmu, mechanicznych urazów mózgu, przebytego udaru lub nadużywania alkoholu i innych rekreacyjnych używek.
Ośrodki w korze mózgowej — podział
Kora mózgowa dzieli się na cztery płaty:
- płat czołowy,
- płat skroniowy,
- płat ciemieniowy,
- płat potyliczny.
Każdy płat ma określoną funkcję. Na przykład płat czołowy odpowiada za funkcje motoryczne, natomiast płat skroniowy za funkcje słuchowe.
W korze mózgowej znajdują się również specyficzne ośrodki, które odpowiadają za określone funkcje. Na przykład pierwotna kora ruchowa odpowiada za ruch, natomiast pierwotna kora wzrokowa za widzenie.
Pola Brodmanna to specyficzne obszary w korze mózgowej, z których każdy odpowiada za inne funkcje. Na przykład, pole Brodmanna 1 jest odpowiedzialne za dotyk, podczas gdy pole Brodmanna 17 jest odpowiedzialne za widzenie. Możesz zlokalizować, gdzie dana funkcja występuje w korze mózgowej, patrząc na pole Brodmanna, w którym się znajduje.
